Yeryüzünü serinleten, bir rahmet eli gibisin,
Ağaçların dallarında, inciler gibi parıldarsın.
Ğöklerin hüzünlü şarkısını, damlalarında fısıldarsın.
Merhametinle beslersin, susuz kalmış toprağı.
Umut dolu bir serinlik, getirirsin her mevsim.
Rengarenk çiçekler açtırırsın, dokunduğun her yerde.
Şiir 2:
Yudum yudum içilir, doğanın şifalı iksiri,
Aşkınla beslenir, her bir canlı varlık.
Ğöklerin gözyaşları gibidir, damlaların her biri.
Merhamet ve umut dolu, bir şarkı gibisin.
Uzaklara uzanan, bir nehir gibi akarsın.
Ruhumuzu yıkarsın, her dertten arındırırsın.
Şiir 3:
Yeryüzünü yıkarsın, her türlü kirden arındırırsın,
Ağaçların yapraklarını, pırıl pırıl yıkarsın.
Ğüneş ışığında parlar, damlaların her biri.
Merhamet ve bereketin, sonsuz bir kaynağısın.
Umut dolu bir serinlik, getirirsin her mevsim.
Rengarenk gökkuşağı, doğar gökyüzünde.