“Ne demiş şair” ile başlayan komik sözler, genellikle bir espri veya alay içeren mizahi ifadelerdir. Bu tür sözler, genellikle günlük yaşamda karşılaşılan durumları mizahi bir şekilde yorumlamak için kullanılır. “Ne demiş şair” kalıbı, bir şair veya düşünürün hayali bir alıntısını taklit ederek, ardından esprili bir açıklama ekleyerek yapılan bir söz oyunudur.
Bu tür sözler, sosyal medyada, mizah içerikli platformlarda ve günlük konuşma dilinde sıkça karşılaşılan bir tarzı temsil eder. Başlık olarak, “Mizahın Tadı: Ne demiş şair ile başlayan komik sözler” gibi bir ifade kullanılabilir. Bu başlık, içeriğin mizahi ve eğlenceli olduğunu vurgularken, “Ne demiş şair” kalıbıyla başlayan komik sözlerin öne çıktığını belirtir. Bu tarz bir içerik, okuyuculara güldürücü bir deneyim sunabilir ve günlük hayattaki durumları mizahi bir bakış açısıyla ele alabilir.
Ne demiş şair, yarasa gören köylüye: “Uçuyor ama karnı doymuyor.”
Ne demiş şair, sigarayı bırakamayan arkadaşına: “Yaktıkça içme, yanıyorsun!”
Ne demiş şair, şarapla arası iyi olmayan adama: “Nefes almak için değil, içmek için yaşa.”
Ne demiş şair, sinemaya geç gelen insana: “Sonra geleceksen, filmi kendin çek!”
Ne demiş şair, yoğurdu üfleyerek yiyen kişiye: “Yoğurt mayası kudurmuş, üflersem uçar mı?”
Ne demiş şair, yağmurlu havada yağmurun durduğunu gören insana: “Yağmur, Allah’ın çeşmesi, onun istediği zaman gelir ve gider.”
Ne demiş şair, diş hekimine giden kişiye: “Diş hekimi, işte diş hekimi. Çekti mi, çekti; tedavi etti mi, etti!”
Ne demiş şair, sokakta sigara içen insana: “Sigara içmek seni değil, etrafındakileri zehirler!”
Ne demiş şair, ayakkabı bağcığını çözene: “Düşman mı kovalıyorsun, yoksa yarışa mı giriyorsun?”
Ne demiş şair, gece yatmadan önce saatine bakan insana: “Zamanın yok, uyumalısın; zamanın varsa da ne yapıyorsun?”
Ne demiş şair, kahve içerken dudağına yanmış adamı gören kişiye: “Senin dilin mi yok, dudağın mı dilsiz?”
Ne demiş şair, hava yağmurlu olduğunda “Yağmur Allah’ın emri!” diyene: “O zaman şemsiyeyi de Allah mı veriyor?”
Ne demiş şair, zengin olduğunu iddia eden kişiye: “Senin parası kadar benim lafım var!”
Ne demiş şair, işe geç kalan arkadaşına: “Erken kalkan yol alır, sen de bari yerin al!”
Ne demiş şair, kuruşu olan parasızlık çekene: “Kuruş kuruş, kuruşluk; borç baki kalmaz!”
Ne demiş şair, tatil fotoğraflarını sürekli paylaşana: “Her fotoğraf bir hikaye anlatır, seninki de anlatsın!”
Ne demiş şair, düğünde yemek sırasında önünde sıra olan kişiye: “Biraz acele eder misin, yemek de soğuyor!”
Ne demiş şair, trafikte korna çalan sürücüye: “Dombili mi itiyorsun, düdük mü çalıyorsun?”
Ne demiş şair, yemekte tabağını bitiremeyen kişiye: “Karnın mı doymadı, gözün mü?”
Ne demiş şair, spora yeni başlayan kişiye: “Adım atmak için sadece ayak yeterli değil, ayağını kaldır!”
Ne demiş şair, internet bağlantısı kopan kişiye: “Koptuysa, seninle alakalı değil; koparsa, bağlı olduğunun sinyali!”
Ne demiş şair, sürekli şikayet edene: “Şikayet etmek yerine, çözüm üret!”
Ne demiş şair, fotoğrafı çok beğenen kişiye: “O kadar beğendiysen, cep telefonu görür!”
Ne demiş şair, uyumak için gözlerini kapayan kişiye: “Gözlerin kapalı, sen de mi?”
Ne demiş şair, çatalı ters tutan kişiye: “Oğlanın nesi var, çatalı ters tutuyor?”
Ne demiş şair, spor salonuna yeni başlayan kişiye: “İlk adımı atmak önemlidir, sonra ise koşmak, koşmak, koşmak!”
Ne demiş şair, kütüphanede sessizliği bozan kişiye: “Sesini kısıp kitap aç!”
Ne demiş şair, şarjı biten kişiye: “Biten şarjı şarj etmek şart!”
Ne demiş şair, sürekli şikayet eden kişiye: “Şikayet etmek, derdi çözmez; çözüm bulmak gerekir!”
Ne demiş şair, sürekli telefonla ilgilenen kişiye: “Telefon sana mı hizmet ediyor, sen mi telefona hizmet ediyorsun?”
